Zmiany w domostwach

Okres średniowiecza przyniósł różnice między siedzibami feudałów a domami warstw społecznych stojącymi niżej w hierarchii. W miastach rozwinęły się więc kamienice, które były kontynuacją rzymskich, drewnianych domów czynszowych. Na parterze gotyckich kamienic najczęściej mieściły się sklepy i warsztaty rzemieślnicze, na strychu i w piwnicach znajdowały się magazyny, resztę pomieszczeń stanowiły mieszkania, które właściciel kamienicy przeznaczał na wynajem. Niewielkie zmiany przyniósł renesans: pojawiło się więcej okien, które w dodatku były wyższe i szerze, dzięki temu mieszkania nie były już tak mroczne jak te z okresu gotyku. Wokół rynków zaczęły też wyrastać sukiennice, jak choćby te znane wszystkim z Krakowa. Wraz z rozwojem kapitalizmu, który przyniósł wiek XIX do miast napływało coraz więcej ludzi. Ponieważ w większości byli ubodzy wznoszono dla nich wielopiętrowe kamienice, w których był tylko jeden hydrant i jeden ustęp na podwórku, z których korzystali wszyscy mieszkańcy. Nowe rozwiązania w budownictwie mieszkalnym pojawiły się wraz z wprowadzeniem betonu.